Het gaat er steeds meer op aan. Vandaag mijn vrije dag. Gezien de aankomende periode een dag van veel praktische zaken regelen. Een voorbeeld: de meeste van mijn sokken hebben wel een streepje of een kleurtje dus effen zwarte sokken gehaald.
We eten ’s avonds lekker op tijd en daarna weer door naar mijn barbier. Je wilt er toch een beetje netjes opstaan bij je proclamatie. Ik kom op tijd binnen aangezien ik hierna mijn “prinsenuitzet” nog naar Thijs moet brengen. Helaas is Daniel nog bezig met de klant die voor mij is. Ik lees nog in een van de vakbladen die in bijna iedere barbiershop te vinden zijnen daarna ben ik aan de beurt.
Natuurlijk kon Daniel het niet laten om vanaf moment een over de Pripro te beginnen. Gelukkig word je met de tijd steeds relaxter om er mee om te gaan. Zijn vraag bij wie ik nog langs moet, beantwoord ik dan ook rustig met: “Bij Ton”. En op mijn voorstel dat hij met me mee naar huis mocht en mijn zolder mocht doorzoeken ging hij ook niet in. Hier had hij op dat moment nog alles kunnen vinden, jammer voor je Daniel! Ook tijdens Verrasj heb ik nog even een keer flink gebluft. Tijdens een gesprek met Daan zeg ik ineens tegen hem: “Maar dat hoef je me allemaal niet meer te vertellen, dat heb ik al lang van je vader gehoord!” en kijk hem met een enorme smile op mijn gezicht aan. Die blik van Daan was onbetaalbaar, hij wist me niet te pijlen. Oké, terug naar Daniel, die vraag ik nog even om Lucienne te bellen om door te geven aan Ton dat ik later ben. Nadat mijn kapsel prinselijk goed zit neem ik afscheid van Daniel en ga snel thuis mijn pak halen.
Ik laad de spullen die ik nodig heb in en rijd snel door naar Amstenrade. Thijs doet de deur open en ik leg alles bij hem binnen. Mijn hemd, vestje, strikje, pak, handschoenen, manchetknopen, steek, lakschoenen, veren en natuurlijk wat deo. Alles is nu echt klaar voor zaterdag!