Niks vermoedend ging ik naar de Droomvijver in Gebrook. Ik ging vandaag net als wel vaker gebeurt vissen met Jens. Het was erg slecht weer vandaag en we vingen niet veel. Later in de middag zou Ron nakomen om zich bij ons te voegen,  je zou zeggen 6 hengels dat moet wel goed komen. Maar helaas nog steeds geen vis gezien. Na ruim 10 uur aan de vijver gezeten te hebben hield Jens het voor gezien. Maar Ron was vastberaden en wilde nog niet naar huis gaan. Ook Luuk kwam nog even kijken of we al wat gevangen hadden,  maar die bleef gezien de weersomstandigheden ook niet lang. Na weer een uur verstreken te zijn had ik het er langzaam mee gehad. Nog steeds veel regen en nog altijd geen vis. De lucht klaarde een beetje op en ineens kwam pap aan lopen, wat ik vrij raar vond aangezien hij aan het werken was. Na een tijdje kwam de vraag van Ron: Wil je echt een grote vis vangen? Ja, natuurlijk wil ik dat wie wil dat nou niet he. Zegt pap: Dan moeten we naar het kasteel gaan, Daan heb je de sleutels van het werk niet bij je? Ik zeg: Tuurlijk niet pap ik heb vrij vandaag waarom zou ik mijn sleutels  meenemen? Omdat we naar het kasteel moeten om daar te vissen zegt pap weer. Waarop Ron antwoord: Ik heb de sleutel geloof ik bij me, en hij duikt de tent in. Vlak daarna komt hij naar buiten met de grote gouden sleutel, die de prins ontvangt van de burgemeester met de sleuteloverdracht. Toen begon er iets te dagen, zou het waar zijn, ik komend jaar? vol ongeloof kwam daar de grote vraag waar ik altijd van gedroomd heb. Pap vroeg mij: Daan wil je prins worden van het CCH komend jaar. Lichtelijk uit het huisje en vol ongeloof reageer ik natuurlijk meteen JA! Natuurlijk wil ik dat. Een grote jongens droom ging deze dag in vervulling en de nieuwe stadsprins van Gebrook was bekend. Prins Daan de 1e ongelofelijk en niet te beschrijven wat er op dat moment door me heengaat. De korte stilte wordt onderbroken een van de hengels van Ron gaat als een gek te keer. Daar meld zich de eerste Karper. Ron had zijn Karper nog niet aan de kant en daar ging ook een van mijn hengels af als een gek. Ongelofelijk na 11/12 uur vissen geen vis gezien te hebben bijten ze nu als een gek. De koude natte dag sloeg om als een van de mooiste dagen uit mijn leven.

Hoe ga ik dit aanpakken ik bespreek nog het een en ander met pap en Ron, en we gaan op huis aan. Ik ging met Ron mee naar huis waar Rachelle ook is want ik wilde het haar natuurlijk als eerste vertellen maar de vraag was hoe? Ik vraag Rachelle mee naar Epen om een ijsje te gaan eten. Dan zijn we alleen en kan ik het haar rustig vertellen. Nou rustig….. Rachelle hapt toe en we vertrekken richting Epen. Nog niet de straat uit gereden en ik vertel het haar meteen. Schat ik word prins van Gebrook dit jaar. Ze kijkt me lichtelijk overdondert aan en gelooft me niet meteen. Ik had haar al eerder voor de gek gehouden dat ik prins zou worden dus ze verklaarde me even voor gek. Na haar eindelijk overtuigd te hebben reageert ze net zo enthousiast als ik. Wat een geweldige dag en nu begint de moeilijke opgave het zwijgen voor familie en vrienden. Vooral voor Karlijn en schoonmoeder Nicole is het natuurlijk moeilijk te verzwijgen ook zij zijn veel met de vastelaovend bezig.