Poging twee: Thijs heeft aangegeven mij na 17:00 uur te bellen. Top, want dan zit ik ook in de auto. Iets na vijven hadden we elkaar aan de lijn. Even praten over hoe het met elkaar gaat. Niks spannendsAl vrij snel zei Thijs: ‘ik bel jou natuurlijk niet zomaar!’ Ik zei: ‘Nee, inderdaad. Thijs gaat verder: ‘ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: zou jij Sjtadsprins van Gebrook willen worden?’. En bam, die gekke gedachte werd werkelijkheid.

Ongelofelijk, ik kon het niet geloven! Ik was verbaasd en vereerd tegelijk! Er schoten meteen zoveel vragen door mijn hoofd. Dit gesprek heeft ongeveer 25 minuten geduurd. Toen ik ophing, kon ik het nog altijd niet geloven. Ik moest het ook vrij snel beslissen en deze trein zou maar één keer voorbij komen! Zaak voor nu was het allemaal te laten bezinken en zo snel mogelijk mijn vriendin Carlijn in te lichten… Ik was ‘excited’, hoe zou mijn Breuker maedje reageren?

Eenmaal thuis, was Carlijn nog aan het koken en besloot ik te wachten tot het moment dat we aan tafel zaten. Zodra we aan tafel zaten, vertelde ik het vrijwel direct. Ze was stomverbaasd, net zoals ik zelf. Ook Carlijn had zoveel vragen, maar ze vond het eigenlijk gelijk heel leuk.